هدف: هدف ازمطالعه حاضر بررسی تاثیر 8 هفته تمرینات پلایومتریک بر چابکی، سرعت، استقامت و توان انفجاري تکواندوکاران بود. روش تحقیق: نمونه پژوهش 20 نفر از تکواندوکاران با میانگین سنی 8/1 ±1/20 سال، قد 50/70±175 سانتی‌متر و وزن 40/6±20/60 کیلوگرم شهر اردبیل بودند که داوطلبانه در پژوهش شرکت کردند. پس از انجام پیش‌آزمون، آزمودنی‌ها به‌طور تصادفی به دو گروه تجربی و کنترل تقسیم شدند. گروه تجربی، به مدت هشت هفته (سه جلسه در هفته) به انجام تمرینات منتخب پلایومتریک پرداختند. گروه کنترل، تمرینات عادی خود را دنبال می‌کردند. در پایان دوره تمرینی، پس‌آ‌زمون گرفته شد. روش‌های آماری: از آزمون کلوموگروف- اسمیرنوف برای نرمال بودن داده ها و از آزمون t استودنت در گروه‌های مستقل و وابسته برای مقایسه میانگین پیش آزمون و پس آزمون متغیر ها در گروههای تجربی و کنترل استفاده گردید. یافته‌ها: تمرینات پلایومتریک به‌طور معناداری باعث افزایش توان انفجاری پاها، سرعت، چابکی و انعطافپذیری عضلات کمر و ران تکواندوکاران گردید. نتیجه گیری: تمرینات پلایومتریک سبب افزایش سرعت، استقامت و توان انفجاری می‌شود، به نظر می‌رسد افزایش سرعت و کاهش زمان دویدن تکواندوکاران در اثر تمرینات پلایومتریک احتمالاً در اثر سازگاریهای عصبی- عضلانی و تغییرات سرعت در مرحله انقباض برونگرا و درونگرا باشد.