پژوهش حاضر به مطالعه و بررسی رفتار افرادی می­پردازد که در درون گروه کاری خود به نقش رهبری رسیده­اند و در این مورد به بررسی استراتژی انتخابی آنان و ایفای هر دو نقش دوستی و رهبری بحث می­کند. با بررسی رفتار این رهبران از میان افرادی که به نوعی چنین تجربه­ای را در یک دوره زمانی داشته­اند، نشان می­دهد که آنان دچار تعارضات روانی گوناگونی می­شوند، آسیب­پذیری ناشی از در معرض استثمار قرار گرفتن و ترس از استفاده از قدرت در برابر دوستان، دو نوع از تعارضاتی هستند که صاحبنظران مختلف بدان اشاره داشته­اند و در این پژوهش مورد تایید قرار گرفته­اند؛ نتایج حاصل از بررسی یافته­ها چهار نوع استراتژی رفتاری را شناسایی نمود؛ حفظ مسئولیت شغلی، اتمام دوستی، جدایی دوستی از رهبری، همپوشانی نقش­ها یا استفاده از دوستی برای رهبری. نتایج حاصل از تلفیق ادبیات موضوع و مصاحبه صورت گرفته نشان می­دهد که نوع تعارض و هویت رهبر منجر به انتخاب استراتژی می­شود. پژوهش حاضر کیفی و به­ لحاظ هدف کاربردی است. جامعه موردمطالعه شامل کلیه سرپرستان و کارکنانی است که به نوعی این موضوع را در یک دوره زمانی تجربه کرده­اند. نمونه­گیری به روش هدفمند انجام گرفته و به­منظور جمع­آوری داده­ها، از مصاحبه نیمه­ساختاریافته استفاده شده است. درنهایت، به منظور رسیدن به اشباع نظری، با 17 نفر مصاحبه انجام گرفت. جهت تحلیل داده­ها از تحلیل مضمون برای تحلیل داده­های متنی استفاده شده است.