با بررسی بحران‌های به وقوع پیوسته در کشور و توجه به آمارهای صدسال گذشته این واقعیت تلخ نمایان می‌شود که حدود 3500 زلزله در ایران اتفاق افتاده که از این میان، 535 زلزله شدتی بالاتر از 4 ریشتر داشته‌اند و هر ده سال نیز یک زلزله با مقیاس 7 درجه ریشتر و بزرگ‌تر، در کشور رخ‌داده است و از طرفی سالانه نیز حدود 200 زلزله کوچک و بزرگ در کشور اتفاق می‌افتد. لذا برنامه‌ریزی برای تأمین امینی در شهرها و تکوین و تدوین طرح‌های نوین امدادرسانی با مدیریتی منسجم و کارا اهمیت خود را در کشور نمایان می‌سازد فقدان یا ضعف برنامه‌ریزی‌های شهری و منطقه‌ای تا به امروز خسارات مادی و معنوی جبران‌ناپذیری بر جای گذاشته است به‌گونه‌ای که آمار و مقدار تلفات انسانی زلزله که تنها یکی از حوادثی است که در طی صدسال گذشته یک درصد از جمعیت جهان را تشکیل داده در ایران برابر با 6 درصد تلفات انسانی زلزله در جهان طی این دوره بوده است. در این مقاله سعی بر آن است تا نقش برنامه‌ریزی شهری در مواجهه با بحران‌های طبیعی برجسته‌تر گشته و استفاده از سیستم‌های نوین اطلاعات جغرافیایی GIS معرفی گردد. همچنین راهبردی استراتژیک جهت امدادرسانی در بافت‌های فشرده شهری نیز ارائه‌شده است. باشد تا این تحقیقات و راهکارها کشور عزیزمان را به توسعه‌ای پایدار نزدیک‌تر ساخته و در حفظ سرمایه‌های برگشت‌ناپذیر نیز گامی مؤثر برداشته شود.