در پژوهش حاضر به بررسی تاثیر سکوت و آوای سازمانی کارکنان خود بر حرکت سازمان و حرکت و مسیر پیشرفت کارکنان مورد بررسی قرار گرفته است. پژوهش از لحاظ روش تحقیق از نوع توصیفی- پیمایشی است. جامعه آماري پژوهش شامل تمام کارکنان ستادي بانک های خصوصی در تهران می باشد که نمونه آماري پژوهش بر اساس جامعه نامحدود و واریانس نامعلوم 175 تعیین شد. براي جمع آوري داده ها از پرسشنامه و مصاحبه استفاده شد نتایج تحقیق چنین نشان داد که بین سکوت و آوای سازمانی و پیشرفت کارکنان در سازمانهای خصوصی دارای استراتژی ثانویه رابطه معناداری وجوددارد.