اقتصاددانان اولیه مانند آدام اسمیت و استاد وی در دانشگاه گلاسکو، اقتصاد را بر اخلاق متکی کرده بودند. به همین دلیل است که اقتصادی رفتاری می تواند اقتصاد را شفاف تر توضیح دهد. منکیو، در آخرین دیدگاهش، توسعه ی اقتصاد رفتاری را، خوشایند و سازگار می داند؛ همچنین ریچارد تیلر اثبات نموده که افراد مطابق با تئوری‌های اقتصادی رفتار نمی‌کنند. چراکه بسیاری از متغیرهای خارجی و داخلی همچون احساسات بر انتخاب و تصمیم افراد سایه گسترده‌اند. از طرفی روان شناسان نشان دادند که روش های جدید عقلانیت الگوهای طبقه بندی شده ای را به دنبال دارد که نظریه های سنتی اقتصاد از تبیین آن ناتوانند. اقتصاد مرسوم و نئوکلاسیک با وجود تبیین‌های قدرتمندی که درباره رویدادهای جامعه داشت به‌دلیل نگاه مکانیکی و ماشینی به انسان و در نظر گرفتن فرض انسان عقلایی نتوانست انبوهی از تصمیمات و رفتارهای رایج زندگی انسان‌های معمولی را توضیح دهد؛ اما ترکیب روانشناسی و اقتصاد و ... می تواند این ناهماهنگی ها را توضیح دهد.
در این پژوهش نشان داده ایم اقتصاد رفتاری را نه به معنای جایگزینی برای علم اقتصاد متعارف بلکه اصلاح کننده ساختمان نظریات این علم درنظر گرفته می شود. همچنین نشان داده ایم با اقتصاد رفتاری و تبیین های روانشناسی می توان کارا تر رفتار نمود. از طرفی رفتار فرد دیگر می تواند مارا تحت تاثیر قرار دهد و ما هم در برابر رفتار خطرناک کمتر یا بیشتر آسیب پذیر کند. جالب تر اینکه اقتصاددانان تا مدت ها بر آن بودندکه تصمیم گیری ها و اعتقادات افراد از قوانین و اصول منطقی پیروی می کند اما اقتصاددانان رفتاری و روانشناسان ثابت کردند افراد در برخی موارد کاملاً غیر منطقی رفتار می کنند. همچنین در این پژوهش دریافته ایم که انسان در بیشتر اوقات بر اساس سیستم شناختی شهودی رفتار می کند که کاملا مخالف اقتصاد متعارف است.