حواس انسان فصل مشترک او با جهان هستي است و اصیل ترين وسیله تماس او با جهان محسوب می شود،پدیده‌ها، محیط و فضای پیرامون انسان وبه صورت خاص تر یک اثر معماری عمدتاً توسط ابزارهایی چون حواس پنجگانه دریافت و ادراک می¬گردند، داشتن تجربه چند حسی که همه راه¬های ارتباطی انسان¬بافضا را شامل شده است، نه تنها بر کیفیت¬وغنای فضای درک¬شده می افزاید. در این تجربه ادراکی، بدن به¬عنوان هسته معنابخش، در مرکز شناخت زیبایی¬های فضای اطرافمان قرار می¬گیرد. معماری معاصر در جهان شاهد پارادایم جدیدی به نام معماری چندحسی است که تقریباً جزوه نظریه¬های جدید محسوب می¬گردد. در معماری¬سنتی¬ایران نیز می¬توان نمونه¬هایی چون خانه های قجری در کرمانشاه را مشاهده نمود که، با وجود قدمت¬آن به¬شیوه¬ای بدیع از معماری چندحسی استفاده شده است.روش این پژوهش مبتنی بر مطالعات¬کتابخانه با رویکردی¬توصیفی است. نتایج حاصل از این تحقیق، به نقش محوری¬واساسی هریک از حواس پنجگانه در خانه¬های سنتی دوران¬قاجار، کرمانشاه و لزوم بازخوانی شیوه¬های اثرگذار بر حواس¬انسان در معماری-معاصر، در راستای ارتقاء حس مکان تاکید می¬کند.