بیان مساله: مهمترین بخش از فضای شهری، فضایی است که در آن حسّ پویایی و شادی نمود داشته باشد، که این حاصل تفکّر خوب یک معمار در بکارگیری درست از عناصر بصری و طراحی المانهای شهری است. این پژوهش به دنبال پاسخ این دو سوال است؛1-دلیل عدم تطابق این عناصر با پاتوق شهری2-نحوه ی برقراری ِارتباطِ این عناصر با ذهن مخاطب.
هدف پژوهش: در این مقاله سعی بر این است که با توجه به عناصر ادراکی و بصری و به طَبَع آن تعاملش به عنوان یکی از عناصر بصری با یک پاتوق شهری مورد بررسی قرار گیرد، در این بین باید به عدم تجانس و اغتشاشات بصری که صرفا در بخش محدودی از مرکز شهر کرج این پژوهش انجام گرفته است توجه نمود.
روش پژوهش: این تحقیق از باب هدف گذاری از نوع تحقیقات کاربردی محسوب شده و روش تحقیق بصورت اسنادی و بررسی متون بوده و عمده ترین منابع مورد استفاده، کتابها، مجلات تخصصی، طرح های پژوهشیِ مرتبط و اینترنت می باشد. به منظور تحلیل داده ها از روش آماری همبستگی پیرسون استفاده گردیده و روابط بین متغیر ها از طریق آزمون رگرسیون انجام پذیرفته است و در نرم افزار SPSS تحلیل گردیده است.
نتیجه گیری: بر اساس پژوهش انجام شده تمام مولفه ها روی حس تعلق به مکان تاثیر مثبت داشته اند ، حاصل این پژوهش راهکاری است به منظور داشتن مکانی امن و پویا جهت تعاملات شهری با اتّکا بر عناصر بصری و بهره گیری از نورپردازی که این مهم در صورتی محقق خواهد شد که این هماهنگی و نظم در تک تک المان های خلق شده دیده شود.