پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش واسطه‌ای هوش معنوی بر رابطه سرمایه‌های روان‌شناختی و نشاط اجتماعی دانشجویان دختر شهر شیراز انجام پذیرفت. پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی می‌باشد. جامعه آماری پژوهش حاضر را دانشجویان شهر شیراز در سال 1398 می‌باشد و تعداد 200 آزمودنی به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. جهت گردآوری اطلاعات از پرسشنامه‌های هوش معنوی کینگ، سرمایه روان‌شناختی لوتاتر و شادکامی آکسفورد استفاده شده است. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار 23-SPSS و با کمک شاخص های آمار توصیفی، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون انجام گرفته است. نتایج نشان داد که مولفه‌های امیدواری، تاب‌آوری، هوش معنوی، تفکر انتقادی، تولید معنای شخصی و بسط هوشیاری می‌توانند نشاط اجتماعی را به‌صورت مثبت و معناداری پیش‌بینی کنند. بنابراین هوش معنوی نقش معنادار و واسطه‌ای بین امیدواری و خوش‌بینی با نشاط اجتماعی دارد. براساس نتایج حاضر می‌توان گفت که از راه‌های ارتقاء هوش معنوی، یادگیری مهارت‌های بالا بودن میزان نشاط اجتماعی و امیدواری در بین دانشجویان می‌باشد که از آنجایی که دانشجویان نیاز اساسی به این مهارت‌ها دارند و به اهم موضوع اشاره شده است، با اجرای دوره‌های آموزشی برای دانشجویان در موقعیت‌های مختلف می‌تواند موثر باشد.