تصميم ­گيري چند معياره يك چارچوب نويد بخش براي ارزيابي مسائل چند بعدي، متناقض و ناسازگار است. انسان در زندگی روزمره خود تصميمات بسياری می گيرد. اين تصميمات از مسائل شخصی و فردی تا مسائل بزرگ و كلان را شامل می­شود. در اكثر مسائل تصميم سازی، عموما اهداف و عوامل متعددی مطرح است و فرد تصميم ساز سعی می­كند كه بين چند گزينه موجود (محدود يا نامحدود) بهترين گزينه را انتخاب نمايد. انسان به طور ناخواسته در شبانه روز تعداد زيادی از اين گونه تصميمات می­ گيرد كه برخی از آنها به دلیل هزینه بالای خطا در آنها، نياز به بررسی و دقت بيشتری دارند. غالباً تصميم ­گيری در محيط­ های پيچيده ناپايدار يكی از مسائل بسيار مهم به شمار می­‌رود. در اين موارد تصميم گيرندگان با گزينه‌هايی متفاوت که تحت تاثیر معيارهای مختلفی از جمله محيط داخلی و خارجی سازمان متأثر می‌شوند روبرو می­باشند که در اين صورت استفاده از مدل­های تصميم‌گيری چند معياره به‌عنوان ابزارهایی كارا در جهت اخذ تصميم، مناسب می­ باشند. مباحث تصمیم گیری­های چند معیاره یک بخش مهم از دانش تصمیم ­گیری مدرن را تشکیل می ­دهد. این مباحث به طور گسترده در زمینه ­های متعددی مانند اجتماعی، اقتصادی، نظامی، مدیریتی و ... به کار می­ رود. ما در این مقاله سعی نموده­ایم تا توسط روش SAW و همچنین با توجه به نظر خبرگان که به شاخص­های تعیین شده، با دو مولفه­ ی الف) سهولت محاسبات و ب) فراوانی استفاده و اختصاص وزن 0.5 به هرکدام از شاخصه­ ها و به عبارتی دیگر تعداد گام­های کمتر و راحتی انجام محاسبات با میزان تکرار و به کارگیری یک روش خاص در تعاملات و تحقیقات گوناگون که از اهمیت یکسان برخوردار هستند، توانسته­ ایم تکنیک های تصمیم ­گیری را به روش MADM شناسایی و سپس دسته بندی نماییم.