پژوهش حاضر با موضوع آسیب‌شناسی جشنواره بین‌المللی فیلم‌های 100 ثانیه‌ای و ارائه راهکارهای مدیریتی انجام شد. روش تحقیق بر حسب هدف کاربردی، از نظر نوع داده و نحوه اجرا کیفی از نوع پدیدارشناسی و از نوع مطالعه توصیفی و اکتشافی بود. جامعه آماری شامل خبرگانی بود که در زمینه فیلم‌های 100 ثانیه‌ای و جشنواره بین‌المللی فیلم‌های 100 ثانیه‌ای دارای تخصص علمی و سابقه کاری بودند که در برگیرنده داوران، دبیران و مشاوران جشنواره، هنر پیشگان و کارگردانان، مدیران مرکز سینمای ایران و شبکه‌های تلویزیونی بودند. نمونه مورد بررسی، شامل خبرگان حوزه هنر بودند که به صورت غیر تصادفی و هدفمند به تعداد 7 نفر انتخاب شدند و نمونه گیری تا آنجا ادامه پیدا کرد که اشباع نظری صورت گرفت. شیوه اجرای تحقیق بدین صورت بود که پژوهشگر پس از کسب اجازه از مسئولین برگزاری جشنواره بین‌المللی فیلم‌های 100 ثانیه‌ای و با اطلاع رسانی انجام شده خبرگانی را که مایل به شرکت در مطالعه بودند، از طریق دعوت نامه‌هایی حاوي توضیح هدف مطالعه و درخواست جهت شرکت در پژوهش و درخواست از مشارکت کنندگان براي بیان زمانی جهت انجام مصاحبه وارد مطالعه نمود. زمان هر مصاحبه از 45 الی 90 دقیقه و بر حسب شرایط و حوصله مشارکت کننده متفاوت بود. نتایج پژوهش حاکی از آن بود که آسیب‌های وارده به جشنواره بین‌المللی فیلم‌های 100 ثانیه‌ای از منظر محتوایی شامل عدم آگاهی و ادراک فیلمساز، عدم نوآوری نیروی اجرایی، عدم آگاهی و ادراک نیروی اجرایی، بی‌انگیزگی نیروی اجرایی، تکرار محتوای فیلم، عدم انعطاف‌پذیری در محتوای فیلم، از منظر ساختاری شامل فرایند اشتباه در تصمیم‌گیری، عدم مدیریت مالی و بودجه بندی، عدم انعطاف‌پذیری قوانین و مقررات جشنواره، عدم جامعیت قوانین و مقررات جشنواره و از منظر زمینه‌ای شامل تبلیغات ناکافی در بحث اطلاع رسانی جشنواره، عدم دسترسی عموم مردم به جشنواره، انتخاب نادرست محیط در جشنواره، عدم توجه به تغییرات محیطی، مشکلات فرهنگی و اجتماعی مردم و نیز عدم ارتباطات بین‌المللی بود.