در 25 سال گذشته، گزارش های مالی از دارایی های میراث، یک مسئله بسیار مشکل ساز برای نهادهای بخش عمومی که دارای این دارایی ها می باشند، بوده است، ارزیابی دارایی های میراث، متمرکز بر یک چارچوب است که سهامداران را با محور اجتماعی، حقوقی و فرهنگی، بجای ارزشهای اقتصادی این داراییها نشان می دهد. اما اگر دارایی های میراث نتوانند در گزارش های مالی به صورت جداگانه گنجانده شوند باعث ایجاد سردرگمی و نامفهومی ترازنامه می گردند. بر اساس این رویکرد، دارایی های میراث نباید در صورت وضعیت مالی گنجانده شوند از این رو، هر کشور باید اظهارنامه عامل دارایی هایی را که در آن، دارایی های میراث در این بیانیه در واحد های فیزیکی در مقادیر مالی بیان شده اند را ایجادکند. بنابراین به منظور محاسبه درآمدها و هزینه های مربوط به دارایی های میراث، هر استان باید یک صندوق مالی را ایجاد کند. این صندوق، تمام درآمدها و هزینه های مربوط به دارایی های میراث را در هر کشور دارد. روش تحقيق در اين پژوهش به‌صورت توصيفي است. در تحقيق توصيفي هدف توصيف كردن شرايط يا پدیده‌های موردبررسی است از روش سرشماری برای تهیه نمونه آماری استفاده شد که تعداد نمونه 100نفر انتخاب گردید. نتایج حاصل از تحقیق نشان می دهدکه بین سیستم ارزشیابی و گزارشگری دارایی موروثی رابطه معنی‌داری وجود دارد .