هدف اصلی این پژوهش، بررسی اثر محافظه کاری بر ارزش بازار موجودی نقد نگهداری شده می باشد. نمونه آماری پژوهش شامل 140 شرکت می باشد که در طی دوره زمانی 1391 لغایت 1396 از بین شرکت های پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران انتخاب شده است. در پژوهش حاضر با استفاده از داده های ترکیبی و روش حداقل مربعات تعمیم یافته به بررسی صحت یا سقم فرضیه های پژوهش پرداخته شد. یافته های پژوهش حاکی از آن است که افزایش موجودی نقد منجر به افزایش بازده غیرعادی سهام شده و در مقابل محافظه کاری باعث کاهش آن می شود. در عین حال نتایج همچنین حاکی از آن است که افزایش متغیرهای وقفه ای موجودی نقد و اهرم مالی بازار، منجر به کاهش ارزش بازار وجه نقد نگهداری شده می شود اما با ورود عامل محافظه کاری به مدل اثرات کاهنده دو عامل فوق بر ارزش بازار وجه نقد تعدیل یافته و در نتیجه ارزش نهایی یک ریال تغییر در وجه نقد نگهداری شده، در نتیجه دخالت دادن عامل محافظه کاری افزایش پیدا می کند.