سیاست‌گذاری واژه‎ای است که با حکومت، دولت، جامعه، و مسائل عمومی آن گره خورده و تداعی‎کنندۀ اقدام دولت در ادارۀ صحیح امور عمومی است.‌ از زمانی که سیاست‌گذاری به ‌عنوان یک پارادایم جدید در جهان مطرح شده است، تقریباً چهار دهه می‎گذرد.‌ تئوری سیاست‌گذاری مرتبط با عواملی است که در چرخۀ سیاست‌گذاری دخیل هستند.‌ نقش سیاست‌گذاری جلب حمایت افکار عمومی و تبدیل تحلیل سیاسی مردم به توصیۀ سیاسی برای دولت است.‌ سیاست‌گذاری به یاری جامعه و سیاسیون می‌آید تا حلقۀ ارتباطی بین جامعه و قدرت باشد.‌ تفاوت علوم سیاسی و سیاست‌گذاری در مفهوم عدالت نهفته است.‌ سیاست‌گذاری بر توزیع عادلانۀ امکانات اجتماعی تمرکز دارد ولی علوم سیاسی بر رقابت قدرت متمرکز است و بر نحوه تسلط یک گروه یا حزب سیاسی بر یک جامعه تاکید دارد.‌ سیاستگذاری عمومی فرایندی پیچیده و چندبعدی است و عوامل متعددی بر آن تأثیر می‌گذارند.‌ هدف تحلیل سیاستگذاری شناخت این عوامل و متغیرهاست.‌ این رویکرد به‌دنبال پاسخ به این پرسش است که چگونه ایده‌ها به سیاست‌ها و قوانین رسمی تبدیل می‌شوند و در نهایت در جامعۀ مورد نظر به مرحلۀ اجرا در می‌آیند.‌ در این مقاله به معرفی سیاست‌گذاری پرداخته شده و فرایندها و چارچوب‌های مربوط به سیاست‌گذاری تشریح می‌شوند.‌ هدف اصلی این مقاله تبیین مبانی نظری، فرایندها و الگوهای مختلف سیاست گذاری عمومی است. روش انجام این تحقیق به شکل مروری-توصیفی و از طریق بررسی مقالات و مطالعات پیشین می‌باشد. یافته ها بیانگر آن است که پس از چهار دهه از ظهور علم سیاست‌گذاری عمومی، مدلها و الگوهای مختلفی در این زمینه معرفی شده که هر یک مزایا و معایب خود را دارد.