انرژی الکتریکی به عنوان یکی از حامل های مهم به منظور توسعه اقتصادی کشور بسیار حائز اهمیت می باشد. لذا باید به مثابه سایر منابع انرژی کشور از آن بدرستی استفاده نمود. پس شناخت الگوهاي رفتار مصرفي، وضع قوانين مناسب، تشويق و حمايت از برنامه هاي مصرف بهينه، ايجاد الزامات سازماني و فني و مالي، اجراي تبليغات و آموزش هاي مناسب از اهداف و برنامه هائي است كه در بخش انرژي و با توجه به نيازهاي كنوني جامعه و ضرورت تقاضاي آن مي بايست مورد توجه قرار گيرد .از سوي ديگر شناخت الگوي رفتاري مصرف كنندگان محصولات و خدمات توليدي هر سازمان، مبنائي براي سياست گزاري ها و تعيين اهداف عملياتي و استراتژيك بوده و هم فرآيند مناسبي براي ارزيابي اثر بخشي آن سازمان محسوب مي شود. بديهي است ايجاد هر نوع تغيير در رفتار خانواده هاي مصرف كننده، مبتني بر شناخت رفتار مصرفي آنان مي باشد و براي ترويج توصيه هاي مديريت مصرف در زمينه انرژي، لازم است الگوي مصرفي مشتركين شامل وضعيت آگاهي و نگرش و رفتار مصرفي آنان مورد مطالعه قرار گيرد و با درك شرايط عيني مصرف كنندگان، راهكار و برنامه هاي مناسب تدوين و ارائه شود. لذا ايجاد شاخص هائي كه اولاً مدل مصرف را تعيين مي نمايد و ثانياً بتواند روند مصرف را در طول زمان در جامعه نشان دهند به عنوان مبدا برنامه ها و هم بعنوان مقصد ارزيابي موثر خواهند بود. بدین منظور نیاز به اقداماتی از قبیل تدوین قوانین و مقرارت لازم، اعمال مدیریت بار، استاندارد نمودن تجهیزات برقی، آموزش و آگاه سازی، پرداخت تسهیلات مالی به اجراکنندگان سیاست های مدیریت بار و مصرف انرژی الکتریکی و بسیاری از موارد دیگر می باشد. بر این اساس در این پژوهش ابتدا سیاست ها و ابزارهای مدیریت بار و مصرف انرژی الـکتریکی بررسی شـده و سپس نتایج اجرای این سیاست ها و تأثیرات آن ها بر جانب تقاضای انرژی الکتریکی مورد ارزیابی قرار گرفته است.