هدف از پژوهش حاضر مقایسه مهارتهای ارتباطی در زنان خشونت دیده و زنان عادی شهر رشت می باشد. جامعه آماری این پژوهش از دو بخش تشکیل شده است که عبارت اند از کلیه زنانی که به پزشک قانونی شهر رشت مراجعه می کنند و همچنین کلیه زنان عادی شهر رشت می باشد. تعداد 60 نفر از زنانی که به پزشک قانونی شهر رشت مراجعه کرده اند از طریق نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و سپس تعداد 60 نفر از زنان عادی شهر رشت با استفاده از نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای به طوری که شهر رشت به پنج منطقه تقسیم و از هر منطقه چهار خیابان به صورت تصادفی انتخاب شدند و از هر خیابان نیز دو کوچه و از هر کوچه دونفر به صورت تصادفی که از نظر سن، تحصیلات، تعداد فرزندان و وضعیت اجتماعی- اقتصادی با زنان مراجعه کننده به پزشک قانونی همتاسازی شده اند انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه مهارت های ارتباطی کوئین دام،(CSTRQ) استفاده شد. روش پژوهش حاضر به صورت پس رویدادی (علی – مقایسه ای) می باشد. و برای تجزیه و تحلیل داده ها ، از شاخص های آمار توصیفی مثل میانگین ، انحراف معیار ، فراوانی و درصد فراوانی و همچنین برای آزمون فرضیه برای مقایسه دو گروه، از آزمون تی مستقل استفاده شد. نتایج نشان داد که بین مهارت های ارتباطی در زنان خشونت دیده و زنان عادی تفاوت معنی داری وجود دارد.