یکی از موضوعات و نیازهاي مهم هر جامعه براي قشرهاي مختلف به ویژه جوانان، نشاط اجتماعی است. نشاط اجتماعی با متغیرهاي مختلفی در ارتباط است و به کاهش بسیاري ازآسیب ها و معضلات جامعه کمک میکند مسلماً تدوین برنامه های ارتقای سلامت در جامعه، بدون توجه به زمینه های اجتماعی و فرهنگی جامعه مورد نظر به راهکارهای غیرکارآمد منجر می گردد . تحقیق حاضر به منظور سنجش میزان عوامل مؤثر نشاط و سلامت اجتماعی در بین جوانان شهر درجزین و ارائۀ راهکارهاي افزایش آن انجام شده است. پژوهش حاضر از نوع پیمایشی بوده و جامعۀ آماري پژوهش را کلیه افراد بین 15 تا 45 ساله شهر درجزین تشکیل می دهند. برای تجزیه و تحلیل داده های جمع آوری شده از طریق پرسشنامه ها، در این پژوهش از روش های آماری توصیفی و استنباطی استفاده شده است. سپس در آمار تحلیلی این پژوهش ابتدا به بررسی وضعیت کیفیت نمونه گیری با استفاده از نرم افزار spss پرداخته شده است. به منظور بررسی رابطه بین متغیر ها از آزمون همبستگی پیرسون استفاده شده است. نتایج نشان داد که همبستگی بین سلامت اجتماعی و شادکامی 0.373 است و در سطح 01/0 معنادار است. همچنین از متغیر سلامت اجتماعی ، مولفه مشارکت اجتماعی بیشترین ارتباط را با متغیر شادکامی (01/0 > p و 250/0 =r) دارد. بنابراین با احتمال 99 درصد میتوان گفت که بین سلامت اجتماعی و شادکامی رابطه معناداری وجود دارد همچنین بین میانگین سلامت اجتماعی در مناطق مورد مطالعه، تفاوت معناداری وجود دارد و مشخص گردید بین میزان سرمایۀ اجتماعی و میزان نشاط اجتماعی و بین میزان بهره مندي از وسایل ارتباط جمعی و میزان نشاط اجتماعی رابطۀ معنادار و مستقیم وجود دارد و معلوم شد بین میانگین شادکامی در مناطق مورد مطالعه، تفاوت معناداری وجود دارد