در این آزمایش، واکنشهای فیزیولوژیکی چهار پایه مرکبات [ نارنج (Citrus aurantium L.)، پونسیروس (Poncirus trifoliate Raf.)، سیتروملو (Citrumelo) و سیترنج (Citranges)] به تنش شوری در شرایط درون شیشه ای بررسی شد. این پژوهش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی انجام گردید. ریزنمونههای (گیاهچه های نوسلار حاصل از کشت بذر) هر چهار پایه به محیط کشت جامد موراشینگ و اسکوگ (MS) حاوی ۹/۸ میکرومولار BA و ۵/۰ میکرومولار NAA با غلظت های مختلف کلرید سدیم (صفر، ۵۰، ۱۰۰ و ۲۰۰ میلی مولار ) در 3 تکرار منتقل شدند. نتایج نشان داد که تنش شوری بر روی صفات وزن تر و خشک، میزان نشت یونی، درصد محتوای آب نسبی، کلروفیل a و b و کارتنوئید اثر منفی داشت. نشت یونی با افزایش غلظت کلرید سدیم در هر چهار پایه افزایش یافت. میزان رنگیزههای فتوسنتزی نیز به دلیل اثر سو تنش شوری با کاهش معنی داری در سطح 1% همراه بود. به طور کلی نتایج نشان داد اگرچه تنش شوری موجب آسیب به پایه ها می گردد، اما پایه نارنج در میزان نشت یونی نسبت به سایر پایه ها مقاومت بیشتری دارد. همچنین پایه سیترنج میزان رنگیزه های فتوسنتزی و آب نسبی بیشتری پس از اعمال تنش دارا می باشد. با توجه به اینکه وزن تر و خشک، محتوای آب نسبی، نشت یونی و میزان رنگیزه های فتوسنتزی از قبیل کلروفیل a، کلروفیل b و کارتنوئید نسبت به شوری رابطه منفی با غلظت سدیم در بافت برگ دارد و آسیب حاصل از حضور نمک در پایه سیترنج و نارنج کمتر از سایر پایه ها بوده است، بنابراین پایه نارنج و سیترنج یک پایه مقاوم نسبت به سایر پایه ها محسوب میگردد و می توان آنها را به عنوان پایه مقاوم به شوری به کار برد.