اقلیم بخش مهمی از ظرفیت گردشگری یک منطقه را به خود اختصاص می دهد ، میتواند به عنوان یک شاخص محلی برای جذابیت منطقه و همچنین بر روی فعالیت های دوره ای، ساختارها و کارکردها و آسایش گردشگران اثرگذار باشد؛ لذابررسی زیست اقلیم مناطق، این امکان را به گردشگران میدهد که با آگاهی از ویژگیهای اقلیمی مناطق، نقاط مورد نظرخود را از نقطه نظر اقلیم آسایش در فصلهای مشخص سال انتخاب و مورد بررسی قرار دهند. در این پژوهش بااستفاده از شاخصهای زیست و شاخص سوزباد اقلیم گردشگری (CPI) شاخص زیست اقلیمی بیکر ،(HU) شاخص عدم آسایش ،(THI) اقلیمی استیدمن-تام شهرستان بجنورد مورد ارزیابی قرارگرفته است. جهت محاسبه هریک از شاخصهای یاد شده در مقیاس زمانی ماهانه، از پارامترهای دما، رطوبت نسبی، باد و فشار بخار آب ایستگاه سینوپتیک بجنورد طی دوره سی ساله( 1981 تا 2010 ) استفاده گردیده است. نتایج تحقیق نشان میدهد که در اقلیمی استیدمن- تام، ماههای می، ژوئن، و سپتامبر دارای شرایط آسایش گردشگری است از لحاظ شاخص عدم آسایش تمامی ماه ها دارای شرایط آسایش حرارتی(عدم آسایش در حد ناچیز) برای گردشگری است. در روش زیست اقلیمی بیکر، هشت ماه سال دارای شرایط ملایم و مطبوع و مناسب برای گردشگری است و ماههای ژانویه، فوریه ، مارس ودسامبر شرایط محیطی خنک وازنظر شرایط بیو کلیمای انسانی باتحریک ملایم وقابل تحمل می باشد. شاخص سوزباد نشان می دهد که ماه ژانویه،فوریه،مارس ودسامبر (خنک) ، آوریل،می،اکتبرو نوامبر (مطبوع و دلپذیر) ژوئن ، جولای ، اگوست و سپتامبر (نه گرم و نه سرد ) می باشد.