ساا های اخیر برای هوشمند کردن و به دست آوردن اطلاعات دقیق از دریا ها و اقیانوس ها استفاده از شبکه های حسگر بی ساایم زیرآبی مورد توجه قرار گرفته اسات شبکه های حسگر زیر آبی کاربردهای زیادی دارند که از آن جمله می توان به مواردی همچون جمع آوری داده های اقیانوسی ، کنترل آلودگی، تحقیقات ساحلی، جلوگیری از بلایا و آسیب های طبیعی، کمک به دریانوردی، کاربردهای نظامی،اکتشاف منابع طبیعیزیر دریایی و اشاره نمود شبکه های حسگر بی سیم زیر آبی به خاطر شاارایط ویژه ی محیط های زیر آبی اهمیت خاصی دارنداین شبکه ها در مواردی استفادهمی شااود که استفاده از شبکه های دو بعدی کارآمدنیست در این شبکه ها گره های حسگر برای مشاهده ی یک پدیده ی خاص در عمق های متفاوتی شناور می شوند به عنوان ما می توان حسگرها را به وسیله ای که در سطح آب قرار می گیرد متصل کرد و آن را در عمق دلخواه قرار داد این مشاخصاه ها بستری را تعری می کنند که در آن نیاز به پروتکل های مسیریابی می باشد که نسبت به منابع هشیار هستند تا بتوانند نیاز های کاربردموردنظررا در شاارایط محیطی پویا برآورده سازند این پروتکل ها مسیر بین مبدا و مقصد را براساس اطلاعات موقعیت تعیین می کنند یعنی هر گره گام بعدی را براساس موقعیت همسایگان خود و مبدا انتخاب می کند اگرچه این روش امیدوارکننده است اما معلوم نیست اطلاعات موقعیت چقدر دقیق هستند در حقیقت برای دسااتیابی به اطلاعات موقعیت دقیق لازم است تا همزمانی دقیق بین گره ها وجودداشته باشد که این هم به علت تاخیرهای انتشار متغیر برای محیط های زیرآبی به سختی قابل دستیابی است اینجاست که نقش و عملکرد مسیریابی مشخص می شود که نقش تعیین کننده در انتقال اطلاعات دارد