شبکه های حسگر نسل جدیدی از شبکه ها هستند که به طور معمول از تعداد زیادی گره ارزان قیمت تشکیل شده اندو ارتباط این گره ها به صورت بیسیم صورت می گیرد. هدف اصلی در این شبکه ها، جمع آوری اطلاعاتی در مورد محیطپیرامون حسگر های شبکه است. نحوه عملکرد کلی این شبکه ها به این صورت است که گره ها اطلاعات مورد نیاز را جمع آوری می کنند و سپس آنها را به سمت گیرنده ارسال می کنند. شبکه های حسگر امروزه به عنوان یکی از مباحث بسیار داغ علمی مطرح است و تحقیقات بسیاری بر روی بهبود عملکرد این شبکه ها صورت می گیرد. تاکنون کارهایزیادی در جهت بهبود و افزایش کارایی در زمینه پخش اطلاعات در شبکه های حسگر، صورت گرفته است. انواع پروتکلهای مسیریابی مطرح مورد بحث و بررسی قرار گرفته است. در ابتدا پروتکل های با محوریت داده که سنسورها نقش یکسانی را بازی میکنند می باشد، همچنین پروتکل های سلسله مراتبی، نحوه ی خوشه بندی و نسخه های بهبود یافته ی آن بر اساس این پروتکل ساخته و تعریف شده اند و در نهایت پروتکل های مبتنی بر مکان مورد بحث و بررسی قرار گرفته شده است. در این تحقیق با ترکیب پروتکل های سلسله مراتبی و مبتنی بر مکان می شود مقدار مصرف انرژی را در شبکه حسگر بیسیم در مقایسه با روش سلسله مراتبی به میزان 64 درصد و نسبت به روش مبتنی بر مکان به میزان 64 درصد کاهش داد و همچنین میزان طول عمر شبکه را نسبت به روش سلسله مراتبی 32 درصد و نسبت به روش مبتنی بر مکان 6.4 درصد افزایش داد.