گسترش و پیشرفت تکنولوژی ساخت حسگرهای با اندازه کوچک و با مصرف انرژی پایین باعث شده است که تلاشهای زیادی برای ساخت و طراحی شبکه های حسگر بیسیم که محیط پیرامون خود را حس می کنند صورت گیرد. شبکه های حسگر بیسیم کهشامل تعداد زیادی گره حسگر می باشند، وسیله مناسبی در جمع آوری و ارسال اطلاعات محیطی و یا اطلاع رسانی وقوع یک رخداد به یک گره مرکزی هستند. نودهای حسگر بیسیم عناصر میکروالکتریکی هستند که با منبع تغذیه محدود همراه می شوند. محدودیت منابع انرژی از چالشهای مهم در شبکه حسگر بیسیم است بنابراین صرفه جویی و مدیریت توان مصرفی در این شبکه هابسیار مهم و ضروری است. یکی از مهمترین فاکتورها در شبکه های حسگر بیسیم افزایش طول عمر آنها می باشد. برای افزایش طول عمر شبکه حسگر سعی می شود که بار مصرف انرژی بطور متعادل بین گرههای شبکه توزیع شود و توزیع مصرف انرژی در شبکه بصورت یکنواخت باشد. توزیع یکنواخت انرژی باعث می شود زمان مرگ اولین گره و آخرین گره بهم نزدیک شود. پروتکلهایخوشهبندی نقش اساسی در افزایش کارایی و افزایش طول عمر شبکه دارند. که مسئله بهینه بودن خوشه بندی شبکه کمک قابل توجهی به جهت رسیدن به این خواسته می کند. علاوه براین به دلیل خود سازمانده بودن شبکه های حسگر بیسیم، انجام عملیاتمسیریابی و کنترلی در شبکه های حسگر بیسیم با ابعاد بزرگ نسبتا پیچیده می باشد. این عملیات باعث مشکلاتی در قابلیتگسترش شبکه می شود. یکی از راهحل ها برای کاهش سربار این عملیات در شبکه های حسگر بیسیم استفاده از تکنیک خوشه- بندی می باشد. در این مقاله چند الگوریتم خوشهبندی را بر اساس فاکتورهای مهم آنها را بررسی و مقایسه میکنیم.