در شبکه های مخابرات بیسیم، با توجه به افزایش تقاضا برای ارائهی خدمات فراوانی، شامل ارسال و دریافت صدا، داده و ویدئو با نرخ دادهی بالا، نیاز به پیدایش نسل جدیدی در اینگونه سیستمها با ظرفیت و قابلیت اطمینان بالاتر نیز افزایش مییابد. اخیراًنشان داده شدهاست که شبکه های مشارکتی، با توجه به نوع توپولوژی مورد استفاده در ساختار شبکه، میتوانند جایگزین مناسبی برای سیستمهای قدیمی و پیچیده باشند که موجب تحقق اهداف مورد نظر و بهبود عملکرد سیستم میشوند. در اینگونه شبکه- ها، گروهی از رلههای کمککننده برای ارسال اطلاعات از کاربران موبایل به ایستگاه مقصد، آنتنهای خود را به اشتراک میگذارندو با یکدیگر مشارکت میکنند. این درحالی است که استفاده از چندین رله بهعنوان شریک با افزایش تعداد آنها چندان منطقی و عملی بهنظر نمیرسد؛ چراکه در اینصورت پیچیدگی در سیستم و نیاز به پهنای باند بیشتر و نیاز به هماهنگیهای دقیقتر ایجاد میشود. بنابراین، انتخاب بهترین رله بهعنوان شریک، درحالیکه عملکرد سیستم حفظ شود بسیار اهمیت دارد. این موضوع باعثکاهش انرژی مصرفی و افزایش نرخ ارسال اطلاعات میشود. در این مقاله، جدیدترین و انواع روشهای مختلف انتخاب رله مورد بررسی قرار گرفته، دستهبندی شده و با یکدیگر مقایسه میشوند. با توجه به اینکه این روشها در ابعاد مختلف عملکردهای متفاوتی از خود نشان میدهند، با در نظر گرفتن وضعیت شبکه، کانالهای مربوطه، کاربرد و نیز معیار مورد نظر برای بهینگی، می- توان یکی از روشهای مورد نظر را بهکار گرفت.