در این مقاله الگوریتمی برای ایجاد ستون فقرات در شبکه های موردی بیسیم با استفاده از الگوریتم اجتماع مورچگان معرفی میشود. در این الگوریتم شبکه موردی به صورت گراف متصل در نظر گرفته میشود. تعدادی مورچه از گرههای شبکه شروع بهحرکت میکنند. همزمان با حرکت، عمل فرمون ریزی شروع میشود. میزان فرمون اولیه برای هر گره را تعداد گرههایی که تحت پوشش میگیرد تعریف میکنیم. مورچه برای ادامه حرکت به گرهای خواهد رفت که تعداد همسایگی بیشتری دارد. نتایج این الگوریتم در مقایسه با الگوریتمDLA-BF که یکی از الگوریتمهای پیشنهادی برای ایجاد ستون فقرات در شبکه های موردی بیسیم است نشان میدهد که با این روش اندازه ستون فقرات ایجاد شده بهینه تر از الگوریتم DLA-BFاست و سربار مسیریابی کاهش و کارآیی شبکه افزایش مییابد