بحث پایداری مشتمل بر جامعه، اقتصاد و محیط زیست می باشد و به موضوعات اجتماعی، فرهنگی، فهم رابطه انسان و طبیعت و انسان ها با یکدیگر و همچنین مدیریت و سیاستگزاری عمومی می پردازد. پایداری اجتماعی یکی از اجزای اصلی توسعه پایدار به شمار میرود که بر ارزش ها باورها و سنت تکیه دارد. پس از بررسی روابط انسانی در پایداری اجتماعی بحث رابطه انسان با محیط و رسیدن به توسعه پایداری در نواحی و مناطق جغرافیایی به عنوان زیرشاخه ای از پایداری مطرح می گردد. پایداری اجتماعی و محیطی حوزه دیگری را در خود جای می دهند که همان هنر و بوم می باشد و مباحثی چون فرهنگ و معماری بومی و منطقه ای و هویت بخشی را به دنبال دارد در این میان هنر و معماری می تواند نقطه اشتراک و پیوند دهنده ابعاد مختلف پایداری در ابعاد سه گانه آن باشد در مقاله پیش رو به مقوله پایداری اجتماعی و هویت و بررسی آن در هنر و معماری گذشته می پردازیم و در نهایت به جمع بندی و ارائه راهکار در جهت گشودن افق های جدید در این زمینه پرداخته میش ود.