بشر درطول تاریخ چهار دوره ارتباطی با طبیعت را تجربه نموده است دوره های ارگانیک، فرا ارگانیک، فرو ارگانیک و سمی ارگانیک در دوره ارگانیک بحث طبیعت بر انسان در دوره فرا ارگانیک بحث انسان با طبیعت دور دوره فرو ارگانیک انسان بر طبیعت و در دوره سمی ارگانیک بحث انسان و طبیعت مطرح شد در واقع در دوره سمی ارگانیک یا شبه ارگانیک که هدف آن همراستا شدن با طبیعت است مقوله ای بنام انسان وطبیعت پا به عرصه شهور می گذارد که این دو به صورت زنجیروار چرخه زندگی انسان را تشکیل می دهند و حرکت این چرخه تنها به واسطه ارتباط پیوسته و منظم میان آنها مقدور می باشد. موضوع نگهداری از زیست بوم و راه هایی برای هماهنگی با محیط پیرامون از دیرباز در معماری ایرانی بعنوان طراحی اقلیمی مطرح بوده است که امروزه بطور کامل و بعنوان اصلی مهم و مدرن و در قالب اصول معماری پایدار در چجان مطحر گردیده است در این راستا قطعنامه هایی برای ارائه راه بردهایی در جهت توسعه پایدار کشورهای جهان صادر شد و کشور های جهان ملزم به پیروی از این قطعنامه شدند. مهمترین تعریفی کهم از توسعه پایدار ارائه شد بدین قرار است: توسعه ای که نیازهای کنونی بشر را بدون مخاطره افکندن نیاز نسل های آینده برآورده ساخته و در آن به محیط زیست نسل های فردا نیز توجه شود (اجلاس ریو) هر چند تاکنون تعریف های زیادی تز توسعه پایدار ارائه شده ولیم حور تمامی آنها توجه به نسل های بعدی آینده محیط زیست و حفاظت از محیط زیست است و اصول شش گانه معماری پایدار (حفظ انرژی، هماهنگی با اقلیم، کاهش استفاده از منابع جدید برآوردن نیازهای ساکنان، هماهنگی با سایت، کل گرایی) بعنوان شالوده طرح می باشد که از آن بعنوان پایداری محیطی (کالبدی - اقلیمی) معماری می توان نام برد. در قلمرو معماری، مسکن بعنوان اولین و مهمترین مسئله در پیشروی جوامع بشری بوده است طبطوریکه بخش عمده ای از زیستگاه های انسانی را فضاهای مسکونی در بر می گیرد و لحظات مهمی از زندگی آدمی در کنار خانواده شکل می گیرد.