در سال های اخیرد ر کنار تغییرات سریع و نامنظم در جامعه ایرانی، معماران شروع به ترک سیکل های گذشته نموده و به سمت سبکی از معماری که ریشه در سبک های کلاسیک نداشته و صرفا عملکرد گرا بود گرایش پیدا کردند پس از گسترش روابط ایران با کشورهای غربی در طول قرن بیستم، گرایش به سمت معماریم درن به ایران راه یافت در نتیجه از آغاز قرن بیستم در کنار درگرگونی های تدریجی سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و جمعیتی که درج امعه ایرانی رخ داد برخی از اموال اصلی و ویژگی های معماری ایران شروع به تغییر یافتن نمود. هدف این مطالعه مشخص کردن تاثیرات و نتایج ویژگی های ساختمان های مسکونی مدرن از جهت مسائل طراحی فرعی مانند پلان آزاد، نمای خارجی با طراحی آزاد و غیره و نیز مسائل کاربردی مانند تفکیک اتاق های خواب برایا عضای خانواده و یایکی کردن حمام و دستشویی با هم و غیره است که در چارچوب ساختمان های مسکونی معاصر تهران بکار گرفته می شوند این تحقیق بر اساس سه دوره از ساختمان های مسکونی معاصر در تهران انجام شده است که برایت حلیل و بررسی انتخاب شده اند مسکن های دوره اول در طول سال های 1925 تا 1941 ساخته شده اند مسکن های دوره دوم در طول سال های 1941 تا 1979 و مسکن های دوره سوم بعد از سال 1979 بنا شده اند پانزده مسکن از هر دوره انتخاب شد بر طبق نتایج بدست آمده پندین ویژگی ساختمانی تهران عبارت بودند از داشتن مساحت کم یا متوسط تغییر نوع عملکرد ساختمان های مسکونی، کاربرد و استفاده از عناصر پیش ساخته و روش صنعتی در ساخت و به کار بردن سیستم اسکلتی برای ساخت خانه و غیره بودند