برای درک فرآیندهای اجتماعی و اقتصادی مر مقیاس کلان که به شهر ها شکل می دهند و فرم آن را دوباره تغییر می دهند بهترین کار، تمرکز بر فرآیندهای توسعه شهری است که بافت اجتماعی و مکانی شهر را پدید آورده، گرگون می سازند. با پی گیری تولید فضا درطی زمان، وجوه اجتماعی و زمانی فضا انسجام می یابند. خلا های موجود در درک مکانی ما پر می شوند و نگرشی پویا بدست می آید که درباهر محیط مصنوع به ما اطلاعات می دهد توجه به روابط اجتماعی، به معنای پرداختن به پویایی و تحول در فضای شهریست. بالواقع دیدن انسجام فضا با زمان، رویکردی پویا به ما عرضه می دارد که پدیده ها را به همین صورت که پیوسته در حال تغییرند تحلیل می کند و بهطراحی همگام و درخور تحول می انجامد به جهت درک مردم از فضای شهری، بهترین راه رسیدن به این درک توجه کردن به تلاقی میان تولید فضا و توده های کالبدی است میان ارزش مبادله و ارزش کاربری و دنیای زندگی و میان ساختارهای اجتماعی - مکانی و کارگزاری هایی که درون آنها در تعامل است در سیطره این پژوهش به مهمترین نقطه تعاملی شهر ها پا می گذاریم و درک درست از ساختار شکل گیری و نحوه ارتباط در آنها را بیان می داریم که با استناد به منابع مکتوب و پژوهش های موردی می باشد.