در همه مکان ها و زمان ها با دیدن تصویرها، شکل ها و خطوط مختلف و با شنیدن توصیف های گوناگون حس ها و حالت های روحی متفاوت و متناسب با آن دیده ها و شنیده ها در ذهن انسان شکل می گیرد و از مشاهده یا شنیدن نمادهای تصویری و صوتی پی به مفهوم و پیام های ویژه ای می برد. مهدکودک را می توان خانه ای دانست با ابعاد وسیع تر که کودکان بخشی از زندگی شان را در آن سپری می کنند روانشناسان به تاثیرات قابل توجه محیط و فضای معماری در بهبود و افزایش قابلیت های جسمی و حرکتی ذهنی و اجتماعی کودکان پی برده اند. در طراحی فضای کودکان شناخت رفتار و واکنش های کودک نسبت به عوامل مختلف محیطی، شناخت علایق و عوامل محرک و انگیزش قوه خلاقه آنها میت واند منبع الهام بخش مناسی برای معماران در طرحی فضاها باشد در انتخاب رنگ و نورپردازی و نوع مبلمان به کاررفته در فضاها از طریق ایجاد فرم های پویا. لذا در این مقاله ابتدا به بررسی آرامش روانی انسان در محیط و رابطه آن با معماری و در ادامه به موضوع آرامش روانی کودکان در محیط های کودکانه و طراحی مناسب در این فضاها پرداخته شده و در این راستا از نظرات مشاور روانشناس کودکان از طریق پرسشنامه بهره گیری شده است و روش تحقیق مطالعات کتابخانه ای می باشد.