ایوان که یکی از عناصر مهم و موثر معماری اسلامی می باشد عبارتست از فضایی سرپوشیده و تاق بلندی که اصالت آن به روزگار مادها و هخامنشیان و پارت ها می رسد این مقاله به نقش ایوان در معماریخ انه های سنتی ایران و بررسی و نقش آن به عنوان فضای نیمه باز از نظر مفهومی و عملکردی می پردازد. همچنین تاثیرگذاری و تاثیرپذیری آن را با فضای باز و بسته خانه بررسی می کند در این مقاله ایوان به عنوان فضایی از معماری خانه های سنتی مطرح می شود که دارای غنای فرمی و مفهومی و عملکردی است و وجود آن در خانه در کنار فضای باز به تجربیات فضایی نایی منجر می شود در این ذهگذر ابتدا به تاریخچه و همچنین به ریشه و معنای لغوی و پیشینه ساختار ایوان در معماری سنتی پرداخته و در پایان خانه طباطبایی ها را از نظر تاثیر ایوان در اقلیم مورد بررسی و تح لیل می گردد.