یکی از مهمترین فرضیاتی که در تحلیل و طراحی ساختمان ها در برابرن یروهای جانبی در نظر گرفته می شود فرض دیافراگم صلب است. اهمیت صلبیت سقف ها، در توزیع مناسب نیروهای جانبی بین اعضا باربر جانبی و همچنین کاهش قابل ملاحظه درجات آزادی سازه در محاسبات تحلیلی می باشد در این پژوهش جهت بررسی چگونگی رفتار دال های بتنی مدل ها در دو حالت دیافراگم صلب و دیافراگم واقعی آنالیز و مقایسه شدند. فرض صلبیت ساختمان های متعارف با سیستم های مختلف قاب خمشی بتنی و دیوار برشی بتنی بررسی می شود علاوه بر این ضابطه آیین نامه 2800 ایران در تعیین صلبیت و انعطاف پذیری دیافراگم که یا نسبت حداکثر تغییر شکل دیافراگم به تغییر مکان نسبی طبقه معرفی شده مورد بررسی قرار گرفت. نتایج مطالعات نشان می دهد که مقدار این نسبت (عدد 0/5) بزرگ بوده و نمی تواند برای سازه های با سیستم های مختلف مقاوم جانبی، شکل پلان، تعداد طبقات و... یکسان باشد، بلکه این حالات مختلف و در سازه های مختلف باید به چند حالت تفکیک شود همچنین این نسبت به تنهایی در تعیین صلبیت دیافرگام کافی به نظر نمی رسد.