امروزه تلاش برای احراز هویت یکی از موضوعات مهم در معماری و شهرسازی است زیرا شهر ها به جای این که بر پایه هویت اصیل خود شکل بگیرند با تقلید نابجا از مظاهر غربی در حال شکل گیری هستند در مقوله معماریم درنیته با شعار پیشرفت و توسعه چنان خویش را به جامعه بشری تحمیل می کند که جوامع به خصوص جوامع عقب مانده از نظر صنعت که هویت و اعتبار خویش را در همان شدیظاهری با غرب جستجو می کنند سعی در تکرار و تقلید الگوهای معماری بیگانه می نمایند، الگوهایی که به ناچار شیوه زیست آنها را نیز دگرگون خواهد کرد به این ترتیب به تدریج نقش عناصر فرهنگی در هویت یابیک البد زندگی کم رنگ شده است و این نه تنها در مقیاس خرد - معماری - بلکه در فضاهای شهری نیز به وضوح دیده میشود پیامد چنین معضلی به وجود آمدن شهر هایی است که ساکنین آن هیچگونه حس تعلقی نسبت به آن نداشته و حتی خود را با آن بیگانه می دانند از آن جا که انسان برای بقای زندگی خود همواره نیازمند امنیت بوده است به زندگی جمعی و ساخت سکونتگاه های جمعی در قالب آبادی ها و شهر هاروی آورده است برای تامین این امنیت و آرامش روانی فضاهای شهری باید با فرهنگ و هویت او سازگار باشند هدف از این پژوهش پدیدار ساختن جایگاه عناصر هویت بخش در ایجاد حس تعلق به مکان در شهر های کنونی و در نهایت شناخت مولفه هایه ویتی شهره ا و ارائه راهکارهایی برای هویتمند نمودن سیمای شهری می باشد در این راستا محله عامری اهواز که جزو محله های تاریخی شهر اهواز و دارای مولفه های هویتمند است به عنوان نمونه موردی بررسی شده است و راهکارهایی برای حفظ هویت و ارتقای حس تعلق به مکان در این محله ارائه شده است.