داشتن همسایگانی مانند افغانستان و پاکستان که از نظر توسعه یافتگی در جهان رتبه های آخر را دارند مشکلات بسیاری به مناطق مرزیا یران به ویژه استان سیستان و بلوچستان وارد کرده است در جوامعی که ساختار سیاسی به صورت تمرکزگرا می باشد و قدرت دولت در همه بخش ها ریشه دوانیده است به گونه ای که انجام هر امری از امور مردم تنها با عبور از مجرای دولت امکان پذیر می شود و سرنخ انجام همه امور به دست دولت و کارکنان دولت است به طورطبیعی میزان برخورد ارباب رجوع با دستگاه های دولتی افزایش یافته و همین افزایش تقاضا از طرف مردم و کمبود منابع و امکانات از سوی دولت زمینه بروز فساد اداری را افزایش می دهد در این پژوهش سعی شده تا با تحلیل تاثیر عوامل محیطی - جغرافیایی نقش و تاثیر آن را در سلامت اداری شهرهای مرزی بررسی گردد بدین منظور در این پژوهش فاکتورهای سلامت اداری از قبیل (نظارت و ارزیابی، بازیفات دارایی ها، قاننگذاری ضد فساد، ارتقاء آگاهی، نهادسازی) با استفاده از اطلاعات پرسشنامه و مدل TOPSIS در بین کارشناسان اداریم ورد بررسی و اولویت بندی قرار گرفتند نتایج مطالعات حاکی از نامناسب بودن وضع شاخص های سلامت اداری در ادارات مورد مطالعه است و در واقع هر چه از مرکز تمرکز و پارکندگی ادارات دولتی در شهر های منطقه سیتان دورتر به همان میزان نیز میزان نظارت و ارزیابی ها کاهش و احتمال فساد اداری نیز افزایش پیدا می کند که این امر ضرورت توجه به رویکرد حکمروایی خوب شهری را به عنوان کم هزینه ترین و پایدارترین شیوه اعمال مدیریت نظام پیچیده و چند سطحی شهر ها مطرح کرده است.