کاربرد مفاهیم پایداری و اهداف توسعه پایدار در جهت کاهش اتلاف انرژی و الودگی محیط زیست در معماری مبحثی به نام «معماری پایدار» را به وجود آورده است در این نوع معماری ساختمان نه تنها با شرایط اقلیمی منطقه خود را تطبیق می دهد بلکه ارتباط متقابل با آن برقرار می کند بطوریکه بر اساس گفته ریچاردراجزر ساختمان ها مانند پرندگان هستند که در زمستان پرهای خود را پوش داده و خود را با شرایط جدید محیط وفق می دهند و بر اساس آن سوخت و سازشان را تنظیم می کنند لذا معماری پایدار مانند سایر مقولات معمارید ارای اصول و قواعد خاص خود است و این سه مرحله را در بر می گیرد: صرفه جویی در منابع، طراحی برای بازگشت به چرخه زندگی وطراحی برای انسان که هر کدام آنها استراتژی های ویژه خود را دارند شناخت و مطالعه این تدابیر معمار را به درک بیشتر از محیط که باید طراحی آن انجام دهد می رساند روش این تحقییق مبتنی بر مطالعه کتابخانه ای است و روریکردی توصیفی - تحلیلی دارد تا گامی در جهت رسیدن به پایداری که منجر به محیطی با صرف کمترین میزان انرژی باشد.