این نوشتار برگرفته از پژوهشی است که در جهت برنامه ریزی فضاهای سبز تفریحی به نسبت ساختار فضایی شهر ها انجام گرفته است و در پی یافتن پاسخ هایی برای سوالات زیر می باشد: آیا با گسترش پارک ها و فضاهای سبز می توان فضایی مناسب برای بهبود روابط اجتماعی به وجود آورد؟ سازمان عملکردی و نظام استقرار پارک و فضای سبز چگونه می تواند نقش خود را در رونق حیات اجتماعی شهر ها ایفا کند؟ با این نگرش برخی مفاهیم کلیدی مورد بررسی قرار گرفته و تلاش شده به مقوله حیات اجتماعی شهر ها به شیوه ای بنیادین نگریسته شود و یا رویکردی توصیفی و تحلیلی محتوای متون، نهایتا در متن شهرسازی پیشنهادها و راهکارهایی برای مکانیابی صحیح این دسته از فضاها به منظور آرامش بخشی و رونق هر چه بیشتر فضاهای شهری مطرح شده است. هدف از انجام این مقاله تبیین ارتباطات و تعاملات اجتماعی در فضاهای سبز شهری به عنوان یکی از مهمترین فضاهای عمومی تاکید بر نقش فضاهای سبز تفریحی در ایجاد حیات اجتماعی شهر بهبود تعاملات اجتماعی در سطح محله و ناحیه با گسترش و ایجاد پارک و فضای سبز ایجاد شرایط مناسب و سالم برای حضور اقشار مختلف اجتماعی در فضاهای شهری می باشد. با توجه به نظری بودن موضوع مقاله روش تحقیق به صورت مطالعه اسنادی و بررسی متنون، مشاهدات میدانی و تهیه پرسشنامه بوده و عمده ترین منابع مورد استفاده کتاب ها، مجلات تخصصی،طرح های پژوهشی مرتبط می باشد. نتایج حاصله نشان می دهد که ارتقای سطح این دسته از فضاهای عمومی شهری به نسبت ساختار سلسله مراتبی شهر ها و دسترسی آسان همه شهروندان به آنها نقش مهمی در آرامش بخشی به محیط و کاهش اثرات منفی ناشی از رشد سریع شهرنشینی بر عهده دارد.