ادامه مباحث شهری و در 1990 رشد هوشمند شهر به عنوان یکی از دیدگاه های نوین توسعه پایدار شهری، در دهه میلادی شکل گرفته بود مطرح شد. این دیدگاه با هدف دستیابی به شکل پایدار از کالبد 80 و 70 که از دهه های شهر، در چارچوب اصول دو، شش و هفت از اصول ده گانه خود ضمن توجه به پیرامون شهر ها، سیاست های را پایه نظری خود قرار داده است به موجب این رویکرد توسعه درونی شهر و دستیبای به شکل فرشده تر اراضی بایر و ناکارآمد در کنار انواع بافت های فرسوده شهری به عنوان ساز و کارهای تحقق سیاست توسعه درونی، شهر شناخته می شوند مقاله حاضر به صورت توصیفی می باشد و از روش کتابخانه ای برای آن استفاده شده است.