در دهه اخیر طبیعت گردی از نظر مفهومی در مجامع سیاست گذاری و همچنین در نهادهای مربوطه جایگاه ویژه ای داشته و در جهت تاثیرگذاری در دیدگاه های زیست محیطی و توسعه پایدار و همچنین ایجاد درآمدهای ریالی در تولید ناخالص ملی از رشد قابل توجهی برخوردار بوده است. در این میان پارک ملی کرخه به دلیل برخورداری از چشم اندازهای طبیعی زیبا و غنای تنوع زیستی و وجود رودخانه کرخه از توان بالایی برای جذب طبیعت گرد برخوردار است.
هدف اصلی این تحقیق بررسی وضعیت فعلی صنعت طبیعت گردی در منطقه و شناسایی نقاط ضعف و قوت مدیریت طبیعت گردی در شرایط حاضر و همچنین فرصت ها و تهدیدهای آتی در منطقه است، تا با ایجاد تغییراتی در روند مدیریت بتوان وضعیت طبیعت گردی را در منطقه مورد مطالعه بهبود بخشید. روش به کار گرفته شده در این تحقیق ماتریسهای 1 IFE و 2EFE می باشد، در ابتدا پس از انجام بازدیدهای میدانی مکرر کلیه نقاط قوت و ضعف، فرصت ها و تهدیدهای طبیعت گردی در منطقه شناسایی گردید. در مرحله بعد بر اساس نظر بازدیدکنندگان، محیط بانان و کارشناسان به این عوامل نمره و ضریب داده شد. سپس امتیاز وزن دار از طریق ضرب امتیاز وضع موجود هر ردیف از عوامل در وزن برآورد گردید. در پایان جمع امتیازات وزن دار که میانگین آن 5/2 می باشد در هر ماتریس محاسبه گردید و نمره نهایی در ماتریس IFE 55/2 ، همچنین در ماتریس EFE 59/2 محاسبه گردید و در نتیجه پارک ملی کرخه برای گسترش طبیعت گردی مناسب تشخیص داده شد.
لذا توسعه و مدیریت طبیعت گردی در پارک ملی کرخه و تبدیل این منطقه به یکی از قطبهای طبیعت گردی ایران در راستای مدیریت بهینه زیست محیطی منطقه و افزایش و ارتقای آگاهی عمومی در زمینه محیط زیست در جامعه لازم به نظر می رسد.