سلولز دارای فرمول عمومی )n5O10H6C( است و ساختار اولیه دیواره سلولز ساختار اولیه دیواره سلولی گیاهان را تشکیل می دهد. در بین روش های ذکرشده برای تجزیه سلولز با صرفه ترین روش از نظر اقتصادی و بازده بالا تبدیل هیدرولیز آنزیمی می باشد. تجزیه سلولز بوسیله آنزیم سلولازها انجام می شود. کاربردهای سلولاز در صنایع غذایی از جمله تولید الکل و قهوه، دارویی، نساجی، چرم، مواد شوینده، خمیر و کاغذ و سوخت بیولوژیکی بسیار زیاد می باشد. هیدرولیز سلولز نامحلول توسط آنزیم های موجود در محلول آبی نمونه جالبی از انجام واکنش کاتالیستی در فاز ناهمگن است که مواد اولیه در فاز جامد قرار دارند و مسئله نفوذ و جذب سطحی برای کاتالیزور (آنزیم) برقرار است که باید بر روی نقاط فعال موجود در سطح سلولز جذب شود. در جریان فرایند تجزیه آنزیمی سلولاز آنزیم های جدا شده از موجودات ذره بینی تجزیه کننده سلولز بر سلولز نامحلول اثر می کنند و آن را به گلوکز می شکنند. نقش این آنزیم ها در این میان همانند نقش کاتالیزورهای شیمیایی در واکنش های کاتالیستی است و مانند سایر کاتالیزورهای شیمیایی در شرایط دمایی و PH خاصی به صورت بهینه عمل می کنند. بهترین شرایط برای واکنش های سلولازی که از آنزیم سلولاز به صورت خالص استفاده می کنند در درجه حرارت حدود C° 50 و PH حدود 5 می باشد. از آنجا که واکنش تجزیه آنزیمی سلولز با صرف انرژی بسیار اندکی کاتالیز می گردد و گرمای واکنش تقریبا صفر است، و نگهداری ظرف در دمای بهینه بسیار سهل و آسان است و PH آن با افزودن بافر مناسب تنظیم می شود باشد.