میوه گیلاس به دلیل طعم و مزه مطلوب، ظاهر جذاب و ظرفیت آنتی اکسیدان بالا، دوره رسیدگی کوتاه و تولید در اوایل فصل تابستان از اهمیت بالایی برخوردار است. این میوه به دلیل حساس بودن به صدمات حین حمل و نقل، کاهش رطوبت و فساد پذیر بودن، عمر انبارداری بسیار کوتاهی دارد و امکان صادرات آن با کیفیت خوب و ضایعات کم وجود نداشته است. هدف اصلی این تحقیق بررسی غلظت¬های مختلف عصاره رزماری و عصاره آلوئه¬ورا به همراه تیمار شاهد (آب مقطر) جهت افزایش عمر و ماندگاری پس از برداشت میوه گیلاس رقم سیاه مشهد بوده است. بعد از برداشت گیلاس، میوه¬های یک دست و دم سبز و سطح صاف در محلول 5/12، 25 ،50 و 75 درصد از عصاره رزماری و آلوئه¬ورا به مدت 5 دقیقه غوطه¬ور شدند و پس از آن به محیط یخچال در دمای 4 درجه سانتی گراد و رطوبت 40 درصد به مدت یک ماه نگهداری شدند. این تحقیق در قالب طرح کاملا تصادفی با 9 تیمار و در چهار تکرار انجام شد و تاثیر تیمارهای اعمال شده بر روی میزان آنتوسیانین، pH و سفتی میوه مورد ارزیابی قرار گرفت. بسته بندی فرآورده راه حل مناسبی برای افزایش پتانسیل انباری است ولی افزایش رطوبت نسبی داخل بسته¬بندی احتمال گسترش آلودگی های میکروبی را افزایش می¬دهد. به منظور کاهش این آلودگی¬ها در شرایط بسته¬بندی و جلوگیری از کاهش کیفیت و حفظ سفتی بافت میوه عوامل متعددی وجود دارد که تیمارهای عصاره آلوئه¬ورا و رزماری به عنوان دو تیمار طبیعی جدید در تحقیق جاری مد نظر قرار گرفته¬اند.
نتایج این مطالعه نشان داد میزان سفتی و آنتوسیانین در میوه¬های تیمار شده با عصاره¬ها نسبت به شاهد افزایش پیدا کرد. تیمار عصاره رزماری 75 درصد بیشترین تاثیر را روی حفظ سفتی میوه داشته است . میوه¬های تیمار شده با عصاره رزماري 75 درصد بيشترين ميزان pH را داشته و میوه¬های تیمار شده با عصاره آلوئه¬ورا 50 درصد كمترين ميزان pH را در طي انبارداري ميوه موجب شده است.