تنش خشکی از مهمترین عامل کاهش معنی دار عملکرد گیاهان زراعی و دارویی به شمار می‌رود. استفاده از مواد تنظیم کننده رشد گیاهی همچون براسینواستروئید‌ها راهکار عملی برای کاهش این خسارات است. در این آزمایش تاثير متقابل تنش خشكي و تيمارهاي برطرف كننده (براسینولید و پتاسیم) تنش خشکی بر روی خصوصیات رویشی و زایشی شنبلیله در سال 1393 در آزمایشگاه شهید احمدی روشن دانشگاه آزاد اسلامی ‌شهرستان مرند مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک کامل تصادفی با 3 تکرار و 12 تیمار صورت پذیرفت. تعداد کل گلدان‌های آزمایش 36 عدد بود. تیمارها مطابق چیدمان تصادفی گلدان‌ها اعمال گردیدند. تیمار اول شامل فاکتور تنش خشکی در 3 سطح (Fc 1-85/0 و Fc -7/0-65/0 و Fc55/0-45/0) تیمار دوم شامل فاکتور ماده براسینولید در دو سطح و تیمار سوم شامل پتاسیم در دو سطح بود. نتایج بدست آمده نشان داد که تنش خشکی تاثیر معنی داری بر روی کاهش میزان کلروفیل a و افزایش میزان کلروفیل b افزایش یافتند. بر اساس نتايج پژوهش حاضر ميزان کلروفیل کل تحت تاثير دور آبياري واقع نشدند. استفاده از براسینولید موجب افزایش معنی دار میزان کلروفیل b شد. استفاده از پتاسیم نیز موجب افزایش معنی دار مقدار کلروفیل b شد . بطور کلی می‌توان گفت زمانی که گیاه در مراحل رویشی و یا زایشی رشد خود در معرض تنش خشکی قرار گیرد، براسینولید می‌تواند از کاهش شدید میزان کلروفیل جلوگیري کند.