اثر پساب مزارع پرورش ماهي قزل آلاي رنگين کمان رودخانه پروز بر بزرگ بي¬مهرگان کفزي و توان خود پالايي رودخانه با انتخاب سه مجتمع پرورش ماهي در مسير هشت کيلومتری از سرچشمه با هفت ايستگاه در منطقه مورد مطالعه صورت گرفت. نمونه برداري از بزرگ¬بي مهرگان کفزي در طول يک سال از فروردين ماه 93 تا اسفند ماه 93 به مدت يک سال هر ماه يک بار توسط دستگاه سوربر 40×40 با سه بار تکرار در هر ايستگاه انجام گرديد. نمونه¬های جمع آوری شده توسط فرمالين 4٪ تثبيت و در آزمايشگاه جداسازی، شناسايی و شمارش گرديد. نتایج نشان داد که بزرگ بي¬مهرگان کفزي شناسايي شده به بيست پنج خانواده و ده راسته تعلق داشتتند، که بيشترين فراواني به ترتیب مربوط به خانواده Hydropschildaeاز راسته بال موداران با 31/25درصد، Baetidae)) از راسته يک روزه¬ها با 95/20درصد، خانواده Chironmidae)) ازراسته دوبالان با 27/17درصد، Gamaridae)) ازراسته ناجورپايان از رده سخت¬پوستان با 13/16درصد و خانواده Simulidae)) از راسته دوبالان با 11/10درصد تعلق داشت. نتايج آناليز به دست آمده از شاخص EPTدر ايستگاه هاي مطالعاتي رودخانه پروز مقدار اين شاخص بخصوص در ماههاي گرم سال بعد از ايستگاه چهارم يعني بعد از خروجي فاز يک مجتمع پرورش ماهيان سردابي پروز با توليد اسمي 345 تن، کمترين مقدار بوده است که نشانگر نا¬مساعد بودن شرايط و تراکم فشار وارده در اين منطقه مي باشد. مقدار شاخص ( EPT) در ايستگاههاي مطالعاتي تفاوت معني داري داشته است و همواره ايستگاههاي پايين دست بخصوص چهار و هفت مقدار EPT کمتري را داشته¬اند. بنابراين مي توان از اين نظر ايستگاههاي پايين دست بخصوص خروجي فاز 1 (ايستگاه 3) و بعد از آن را از مناطق حساس و آسيب پذير دانست.