گسترش روز افزون فعالیت¬های انسانی به ویژه در سال¬های اخیر منجر به تغییرات بی¬سابقه زیست محیطی در سطح جهانی شده است که یکی از آنها هجوم زیستی بوسیله گیاهان مهاجم از جمله آنها است که به عنوان تهدیدی فراگیر برای اکوسیستم¬های سرتاسر جهان محسوب می¬شوند. یکی از گونه¬هایی که به این تغییرات پاسخ مثبتی داده و به گونه¬ای مهاجم بدل شده است سرخس عقابی (Pteridium aquilinum (L.) Kuhn.) است که در بین پترودوفیت¬ها بیشترین پراکنش را در جهان دارد. اين تحقيق به مطالعه وضعیت هجوم گیاه سرخس عقابی در مرتع ییلاقی بائوسرا بندپی شهرستان بابل پرداخته است. نمونه¬گیری پوشش گیاهی در چهار تیپ پوشش گیاهی مورد هجوم شامل جنگل راش، دو تیپ مرتع مشجر و مرتع غیر مشجر و یک مرتع شاهد که سرخس در آن حضور نداشت انجام شد. تراکم فروندها و زیتوده خشک روی زمینی در مراتع منطقه و خارج از رویشگاه-های جنگلی افزایش یافت. پوشش سرخس در مرتع مورد هجوم (6/75 درصد) از رویشگاه¬های دیگر بیشتر بود ولی با راشستان (2/60 درصد) اخلاف معنی¬داری نداشت. از نظر تراکم فروندها مرتع مورد هجوم (37 فروند بر مترمربع) با اختلاف معنی دار بیشترین تراکم را داشت و در تیپ ولیک (8/11) کمترین تراکم ثبت شد. همانطور که انتظار می¬رفت میانگین ارتفاع فروندها در عرصه جنگلی بیشترین مقدار را داشت و بعد از آن به ترتیب تیپ ولیک، مرتع مورد هجوم و تیپ ولیک -زرشک قرار دارند. عمده گونه¬های حاضر در توده¬های سرخس عقابی از گونه¬های غیر خوشخوراک بودند. گونه¬های Campanula latifolia ، Sedum stoloniferum و Viola sp. با پوشش سرخس و گونه¬های گونه¬های Sedum stoloniferum و Rumex sp. با تراکم سرخس همبستگی مثبت و معنی¬دار داشتند. گونه¬های Trifolium spp.، Prunella vulgaris، Sanguisorba minor و Taraxacum sp. با پوشش سرخس و گونه¬هایEupatorium cannabinum، Sanguisorba minor و Prunella vulgaris با تراکم سرخس همبستگی منفی و معنی¬دار داشتند.