خاک‌های کشاورزی به طور مستقیم و غیر مستقیم بر روی سلامت عمومی از طریق تولید غذا تأثیر می‌گذارند بنابراین حفاظت از این منابع و اطمینان از پایداری آن مهم می‌باشد. پیشرفت سریع صنعت و افزایش رها¬سازی مواد شیمیایی مورد استفاده در کشاورزی به محیط‌زیست منجر به افزایش نگرانی‌ها در مورد پتانسیل تجمع فلزات سنگین در خاک‌های کشاورزی شده است (Wang et al, 2010). آلودگی فلزات سنگین در خاک‌های کشاورزی ممکن است منجر به بی‌نظمی در ساختار خاک و اختلال در رشد گیاه شود (Lee et al, 2006). عوامل گوناگونی نظیر ویژگی‌های فیزیکی و شیمیایی خاک (دانه‌بندی و بافت خاک، رطوبت، اسیدیته و کربن آلی) تولید و ترشح ترکیبات آلی از ریشه گیاهان بر قابلیت دسترسی و جذب فلزات سنگین خاک توسط موجودات زنده و گیاهان مؤثر می‌باشند ( (Galdsbarok and Kubt, 1999.