گل مریم یکی از گل های بریده سوخ دار معطر است که در بیشتر نواحی گلکاری ایران کاشت می شود. این گل با وجود داشتن پتانسیل بالای عمر گل جایی، اما در منازل وگل فروشی ها به سرعت دچار زوال می شود. در این راستا پژوهشی در باغ گیاه شناسی تیس چابهار در اسفند ماه 1393-1392 انجام شد. تیمارهای کودی کلرید کلسیم (0، 50، 100 و 150 میلی گرم در لیتر) و کلرید پتاسیم (0، 100،200 و 300 میلی گرم در لیتر) در دو نوبت 60 و 75 روز پس از کاشت سوخ ها به روش محلول پاشی روی بوته، جهت افزایش کیفیت و عمر گل جایی گل مریم کم پر انجام شد. نتایج به دست آمده نشان داد که بیشترین ارتفاع ساقه گل دهنده، تعداد غنچه، طول خوشه گل دهنده و عمر گل جایی در غلظت کودی100 میلی گرم در لیتر کلسیم اندرکنش با 300 میلی گرم در لیتر پتاسیم به دست آمد. بیشترین قطر ساقه گل دهنده در غلظت کودی150 میلی گرم در لیتر کلسیم اندرکنش با 300 میلی گرم در لیتر پتاسیم بود. هم چنین بیشترین مدت عمر گل جایی 21 روز ثبت شد.