لاله ي سرنگون گياهي چندساله و داراي پياز است كه پتانسيل بالايي جهت استفاده به عنوان گياه زينتي و نيز داروئي دارا مي باشد، و هر ساله مشتاقان بسياري را در سراسر دنيا به سمت خود جذب مي‌كند. در ایران جمعیت‌های وحشي لاله‌ي سرنگون به دليل عدم وجود قوانين حفاظتي مناسب، چراي دام، و مبارزه با آفات در معرض شديد خطر نابودي و انقراض قرار گرفته است، تا جاییکه در حال حاضر به عنوان یکی از گونه های گیاهی ارزشمند در حال انقراض در ایران معرفی شده است. به‌منظور بررسي تنوع مورفولوژیکی اکوتیپ‌های لاله سرنگون، در استان لرستان از 18 صفت مورفولوژیکی (9 صفت مربوط به برگ و 9 صفت مربط به براکته) این گیاه استفاده گردید. در کل 140 نمونه از پنج منطقه (ریمله، نوژیان، چشمه خرم، گردنه پنبه‌کار و دشت دالانی) در سال 1394 جمع‌آوری و مورد بررسی قرار گرفتند. از هر منطقه 30 نمونه تهیه شد. در این بررسی تجزیه خوشه‌اي داده‌هاي استاندارد شده صفات، به روش Ward و توان دو فاصله اقليدسي، پنج جمعيت مورد بررسي را در دو خوشه گروه‌بندي نمود، که این گروه‌بندي بر اساس ميانگين 18 صفت کمی مورد ارزیابی در بین پنج اکوتیپ صورت گرفت. با توجه به نتایج تجزیه خوشه‌ای تفاوت بین نمونه‌ها در نمونه‌های مناطقی که دارای فاصله جغرافیایی بیشتری بودند، مشهودتر بود. تجزیه به عامل‌ها توانست 18 صفت کمی مورد ارزیابی را به صورت 4 عامل اصلی تقسیم کند که در بین آن‌ها عامل‌های اول، دوم و سوم بیشترین سهم را در توجیه واریانس نشان دادند که نشان دهنده اهمیت صفات قرار گرفته در این سه مولفه در تفکیک اکوتیپ‌ها می‌باشد. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که صفات مورفولوژیکی برگ و براکته لاله سرنگون قادر به تشخیص تنوع موجود در بین جمعیت‌های لاله سرنگون می‌باشد.