استفاده از روش های تقویت بذر براي حذف يا كاهش اثر تنش¬هاي محيطي و افز ايش سرعت و توان استقرار گياهان مرتعي اهميت زيادي دارد. پوشش¬دار کردن یکی از تکنولوژی¬های تقویت کننده بذر می¬باشد، که به منظور کاهش تنش¬های محیطی اعم از زنده و غیر زنده و برای استقرار هر چه بهتر گیاه در محيط انجام می¬شود. در این پژوهش به اثر شیوه¬های مختلف پوشش دار کردن بر طول گیاه ماشک گل خوشه¬ای با تغییر عمق¬کاشت و رطوبت خاک پرداخته شد. این طرح به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار به اجرا درآمد. تیمار درصد رطوبت خاک (تنش خشکی) در سه سطح 9%، 14% و 21% وزن خاک خشک، تیمار عمق¬کاشت در دو سطح سه برابر قطر بذر و کشت در سطح و تیمار ماده پوشش دهنده در چهار سطح شاهد بدون پوشش(NC)، پوشش با پایه آلی(OC)، پایه هیدروژل(HC) و پایه معدنی(CC) مقايسه گردید. نتایج اثر اصلی درصد رطوبت خاک بروی هر دو متغیر وابسته طول ساقه و طول ریشه معنی دار گردید. و اثر متقابل درصد رطوبت خاک، عمق کاشت و اثر متقابل درصد رطوبت خاک، تیمار پوشش به ترتیب بر طول ساقه و طول ریشه معنی دار گردید (p<0.05). بیشترین طول ریشه را بذور پوشش شده با پایه های مختلف صرفنظر از نوع ماده نسبت به بذور شاهد داشتند. با توجه به تحقيق صورت گرفته مي توان نتيجه گرفت كه پوشش دار کردن در هر سه رژیم رطوبتی(9%، 14%، 21%) نسبت به دانه¬های بدون پوشش موفق¬تر عمل کرده و مي تواند از دوباره کاری، هزینه و وقت مضاعف در انجام پروژه¬هاي مرتع كاري مجدد جلوگیری کند.