كشاورزي ارگانيك به معنی استفاده از اطلاعات علمی برای کاهش مصرف سموم و مواد شیمیایی در تولید محصولات کشاورزي است. سیستم کشاورزی ارگانیک بر پایه مدیریت اکوسیستم استوار بوده و به نهاده های خارج از مزرعه وابسته نیست. اين نوع كشاورزي باعث تقويت و توسعه سلامت اكوسيستم ها و چرخه هاي زيستي و فعاليت بيولوژيكي خاك مي شود. اهداف كلي در كشاورزي ارگانيك شامل توليد غذا با كيفيت بالا همگام با حفظ محيط زيست، تقويت چرخه‌هاي زيست محيطي، ارتقاي سطح حاصلخيزي خاك، صيانت از تنوع ژنتيكي و ايجاد محيطي امن و سالم است. علاوه بر مزایای زیست محیطی و اقتصادی، کشاورزی ارگانیک از لحاظ اجتماعی نیز منافع زیادی به همراه دارد، از جمله به دلیل استفاده از نهاده های ارزان و غیر وارداتی و نیز تکیه بیشتر به نیروی کار، فرصت های شغلی را افزایش می دهد. گرچه این نوع کشاورزی دارای اصول، اهداف و راه کارهای مخصوص به خود است ولی نکته مهم آن است که کشاورزی ارگانیک، برخاسته از یک دیدگاه فلسفی است که قبل از هر چیز تأکید دارد تا مبنای اخلاق زیستی بر فعالیت رایج کشاورزی حکم فرما شود، به نحوی که با اجرای قوانین کشاورزی ارگانیک، هم حقوق تولید کنندگان و هم مصرف کنندگان رعایت شود و هم کمترین خسارت به محیط زیست وارد آید و حقی از دیگر موجودات ضایع نشود. مقوله کشاورزی ارگانیک که در دنیا از آن به عنوان پدیده بین المللی نام برده می شود، در کشور ما اهمیت اصلی خود را نیافته و بسیاری از سیاست گزاران عرصه کشاورزی از اهمیت آن بی اطلاعند. این مطالعه با هدف بررسی ضرورت محصولات توسعه کشت محصولات ارگانیک انجام شد که در پایان راهکارهایی پیشنهاد شده است.