امروزه بیش از 80 میلیون نفر در سراسر جهان از گرسنگی مزمن و حدود 2 میلیارد نفر از سوء تغذیه رنج می برند. رفع نیازهای غذایی این جمعیت منجر به فشار روز افزون به منابع طبیعی پایه و نظام های کشاورزی در جهت افزایش هرچه بیشتر تولید می گردد، از طرفی در آستانه هزاره سوم هنوز توسعه پایدار و امنیت غذایی مهمترین چالش های جهانی محسوب می شوند. بنابراین کشاورزی سنتی نمی تواند به تنهایی جوابگوی نیازهای انسان باشد این امر بخش کشاورزی را مستلزم کاربرد تکنولوژی ها و دستاوردهای علمی جدید در مزرعه می نماید. یکی از این دستاوردهای علمی جدید فن آوری اطلاعات و ارتباطات است که می تواند توانایی ها و قابلیت های فراوانی را به جوامع کشاورزی عرضه نماید. کشاورزی مبتنی بر دانش و اطلاعات می تواند منجر به توسعه پایدار و تأمین امنیت غذایی گردد. فن آوری اطلاعات و ارتباطات می تواند موجب کاهش ضایعات کشاورزی، مصرف انرژی، صدمات جسمی کار وران، همچنین توجه بیشتر به صنایع تبدیلی و بازیافت مواد غذایی و محصولات کشاورزی گردد که طبعاً ضمن حفاظت بیشتر محیط زیست، موجب افزایش اشتغالزایی، میزان محصول، تولید و درآمد بیشتر خواهد شد. این مطالعه باهدف بررسی نقش فن آوری های نوین اطلاعاتی و ارتباطی در کشاورزی و توسعه پایدار به روش اسنادی انجام شده است.