به منظور مطالعه اثر کودهای مختلف ورمی‌کمپوست بر برخی صفات مورفولوژیک گیاه دارویی شنبلیله (Trigonella foenum)، آزمایشی به صورت گلدانی در گلخانه روباز تحقیقاتی دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه گنبد کاووس به صورت طرح کاملاً تصادفی در 4 تکرار در سال 1392 اجرا شد. تیمارها شامل شاهد (خاک زراعی) و ورمی‌کمپوست‌های حاصل از کاه خالص، کود اسبی، کود گوسفندی، 75 درصد کود اسبی+ 25 درصد کاه، 50 درصد کود اسبی+ 50 درصد کاه، 25 درصد کود مرغی+ 75 درصد کاه، 50 درصد کود گوسفندی+ 50 درصد کاه، 75 درصد کود گوسفندی + 25 درصد کاه، 50 درصد کود گوسفندی+ 50 درصد یونجه، 25 درصد کود گاوی+ 75 درصد برگ نخل، 50 درصد کود گاوی+ 50 درصد برگ نخل و 75 درصد کود گوسفندی+ 25 درصد یونجه در نظر گرفته شدند. نتایج نشان داد صفات ارتفاع، وزن خشک برگ، وزن خشک ریشه، وزن خشک ساقه، تعداد شاخه جانبی، عملکرد بیولوژیک، تعداد روز تا گلدهی، شاخص سطح برگ قبل و بعد گلدهی به ‌طور معنی‌داری در سطح یک درصد تحت تاثیر تیمارهای مختلف کود ورمی‌کمپوست در این آزمایش قرار گرفتند. ورمی‌کمپوست 75 درصد گوسفندی+ 25 درصد یونجه (82/0 گرم)، 75 درصد گوسفندی+ 25 درصد کاه (61/0 گرم) و 25 درصد گاوی+ 75 درصد نخل(02/1 گرم) به ترتیب بیشترین تاثیر افزایشی بر وزن خشک برگ، وزن خشک ریشه و وزن خشک ساقه را داشتند. ورمی‌کمپوست 75 درصد گوسفندی+25 درصد یونجه بر شاخص سطح برگ قبل از گلدهی و ورمی‌کمپوست 50 درصد گوسفندی+ 50 درصد یونجه بر شاخص سطح برگ بعد از گلدهی بیشترین تاثیر را نشان داد. ورمی‌کمپوست 50 درصد گاوی+ 50 درصد نخل و ورمی‌کمپوست 75 درصد اسبی+ 25 درصد کاه سبب افزایش عملکرد بیولوژیک و ارتفاع گیاه شد. در این مطالعه بیشترین تعداد شاخه جانبی گیاه مربوط به تیمار ورمی‌کمپوست گوسفندی خالص بود. بیشترین تعداد روز تا گلدهی در تیمار شاهد بدست آمد. این مطالعه نشان داد که با کاربرد ورمی‌کمپوست تعداد روز تا گلدهی در گیاه شنبلیله در تمام تیمارها نسبت به شاهد کاهش می‌یابد.