نوشتار پیش¬رو با هدف ارزیابی اثرات زیست¬محیطی تعاونی تولید روستایی از دیدگاه کشاورزان عضو این تعاونی در شهرستان گناوه صورت گرفته است. اگرچه موضوع حفاظت محیط زیست در ابعاد کلان مورد توجه جدی برنامه¬ریزان و مجریان است، لیکن در ابعاد خرد و به ویژه در مقیاس روستا که بخش عظیمی از منابع طبیعی را در خود جای داده¬اند کمتر مورد توجه قرار گرفته است. در این راستا مسأله در این بررسی، ارزیابی میزان توجه تعاونی¬های تولید به شاخص¬های زیست محیطی است. جامعه آماری تحقیق شامل کشاورزان عضو سه روستای تحت پوشش تعاونی تولید شهرستان گناوه است که شامل 96 نفر است که تمام این 96 نفر به علت کم بودن اعضا به عنوان حجم نمونه انتخاب گردید. روش تحقیق پژوهش حاضر از لحاظ هدف کاربردی و بر اساس ماهیت توصیفی - تحلیلی است. برای گردآوری داده¬های مورد نیاز از روش¬های کتابخانه¬ای و میدانی بهره گرفته شده است. ابزار گردآوری داده¬ها پرسشنامه بر اساس طیف لیکرت است که در قالب سه شاخص زیست محیطی مدیریت خاک با 10 معیار ، مدیریت آب با 7 معیار و مدیریت استفاده از سموم شیمایی با 6 معیار در محیط نرم افزار spss با استفاده از آزمون t تک نمونه-ای مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج حاصل بیانگر این موضوع است که تعاونی¬های تولید دارای تأثیر مثبت بر بهبود شاخص¬های زیست محیطی بوده است به گونه¬ای که بیشترین میانگین بدست آمده (42/3) مربوط به شاخص مصرف نهاده¬های شیمیایی است و در رتبه بعد شاخص مدیریت خاک با میانگین 42/3 قرار دارد و در رتبه سوم شاخص مدیریت آب با میانگین 37/3 قرار دارد.