ﺟﻠﺒﮏ ﻫﺎي درﯾﺎﯾﯽ اهميت تغذيه اي ﺑﺎﻻﯾﯽ در رژﯾﻢ ﻏﺬاﯾﯽ اﻧﺴﺎن دارند (Spolaore et al., 2006). در سال هاي اخير استفاده از جلبکها بعنوان يک منبع بالقوه مواد دارويي افزايش چشمگيري داشته است. عصاره استخراج شده از جلبکها به عنوان عناصر درماني و پيشگيري کننده براي بيماري هاي ويروسي همچون آنتي بيوتيک ها، ضد کرم ها، ضد فشار خون، ضد تومور، ضد اسهال و علاج سرفه استفاده مي شود. همچنين، تحقيقات شيميايي روي جلبکهاي دريايي براي کشف ترکيبات فعال زيستي آنها در حال انجام است. بيشتر ترکيبات فعال زيستي که از جلبکهاي دريايي بدست مي¬آيند شامل برومينات ها، آروماتيکها، نيتروژن هتروسيليک، نيتروسولفوريک – هتروسيليک، استرول ها، دي بوتانوئيدها، پروتئين ها، پتپيدها و پلي ساکاريدهاي سولفاته مي باشند. عصاره اي که از اين جلبکها بدست مي¬آيد از نظر خواص بيولوژيکي به عنوان ضد قارچ، ضد ويروس، ضد باکتري، ضد مالاريا، ضد بارداري و هيپوگليسميک مورد استفاده قرار ميگيرند (Kolanjinathan et al., 2009).